Наградуваниот авантуристички роман за млади, „Каде што спие ветрот“, од словенечкиот писател Дамијан Шинигој излезе во превод на македонски јазик, во издание на „Арс Либрис“, дел од „Арс Ламина – публикации“. Објавувањето на книгата е поддржано од книжевната мрежа „Традуки“. Преводот од словенечки јазик е на Дарко Спасов, а уредничка е Бисера Бендевска.
Заради своите книжевни и етички вредности, „Каде што спие ветрот“ ги добива наградите: „Десетница“ за најдобро книжевно дело за млади во 2021 година во Словенија и „Златна круша“ (2021), а е дел и од каталогот „Вајт рејвенс“ за најдобра интернационална книжевност за деца и млади за 2021 година.
Паметниот, но срамежлив Блаж, кој се обучува за спасувач во пештери, и смелата Ирена, која е ин-девојка во училиштето, заглавуваат во пештера во обид да ја поттикнат самодовербата на Блаж. „Како може Блаж да се докаже дека е мудар, храбар и самоуверен во неволја и што ќе биде со нивниот тинејџерски флерт во вакви опасни околности?“ е главното прашање околу кое се гради фабулата во оваа наградувана книга за млади на писателот и искусен спелеолог, Дамијан Шинигој.
Приказната има два тека во поглавја што се менуваат наизменично. Од една страна е обидот на спасувачките служби да го пронајдат исчезнатиот шумар, а од друга страна е авантурата на двајца тинејџери што добива непредвидлив тек. Во романот што во преден план осветлува една тинејџерска романса, на вешт начин се преплетуваат и јасни еколошки и педагошки пораки: дека пештерите и шумите се непредвидливи и опасни средини за љубопитни деца, но и дека се важни природни системи што треба да се чуваат од загадување и уништување.
Дамијан Шинигој, кој е роден во 1964 година во Ново Место, е познат словенечки писател, преведувач, уредник и сценарист. Тој е член на Здружението на писатели на Словенија, како и на Здружението на преведувачи на Словенија. Уредник е на списанијата „Ново Место“, „Јамар“ и „Наше јаме“, а пишува колумни за списанието „МАМА“ и други.
Негови најзначајни дела се: романите „Ги убиваат и војниците, нели?“ ( 1991), „Неиспукани рунди“ (1994), „Барајќи ја Ева“ (2014) и „Каде што спие ветрот“ (2020) и три збирки раскази „Удобното ќоше на таткото“ (2003), „Краток дневник на зависник од пештери“ (2012) и „Трето дете“ (2020). Добитник е на низа награди за неговите дела „Барајќи ја Ева“ и „Каде што спие ветрот“.
По неговото сценарио во 2002 година е снимен документарниот филм „Кога војната чука“ и е снимен долгометражниот филм „1991 – Неиспукани рунди“.
Шинигој е вљубеник во пештерите, а покрај тоа што ги истражува, работи и како инструктор за качување во пештери, но и за спасување. Потпретседател е на Спелеолошкото здружение на Словенија и раководител на едукација при Службата за спасување во пештери на Словенија.
Книгата е достапна во сите книжарници на „Литература.мк“ и онлајн преку www.literatura.mk на следниот линк:
