Краткиот роман на Жан Бак, „Аматер”, вдомува
комплексен наратив. Дејството на романот
е сместено во 2007 година, кога
нараторот наидува на расказ што го напишал уште како осумнаесетгодишен студент
во 1971 година.
Се одлучува да ја препише првичната приказна, овој
пат комбинирајќи ја со сеќавањето на
една дамнешна љубов, Роза, млада девојка
од Германија многу поискусна и сексуално посозреана од него. Резултатот е
сложена дискурсна мрежа, „полилог“ во кој различните гласови не стекнуваат
апсолутно, туку релативно значење, разоткривајќи ја смислата на делото
превосходно во интертекстуалните празнини. Како и повеќето современи
остварувања што ја избегнуваат линеарната нарација, и романот на Жан Бак е
самосвесен, па неретко посегнува нанадвор, вон фабулата, кон размислите за сите
можности и ризици што се исправаат пред авторот на едно книжевно дело.